N'Asturies, l'usu de la gaita como instrumentu solista y d'acompañamientu de los cantares llitúrxicos nes solemnidaes relixoses, sobretoo nes mises de les fiestes patronales, foi perpopular hasta la fin del sieglu XIX. D'esta miente, y a resultes del prestixu qu'algamara, terminó por espardise'l nome de «Misa de gaita». Enraigonada nel cantu gregorianu, y en dalgunes partes en concreto na misa gregoriana de «Adviento y Cuaresma» del sieglu XIV, la misa foi «asturianizándose» no musical. Cántase en griego (Kyrie) y en llatín. Ye una pequena xoya de la tradición asturiana. Na grabación, collabora como tamboriteru nes partes instrumentales, Pedro Pangua.